مطالب مختلف

تبریز، توریس پارسی، چهارمین شهر بزرگ ایران و مرکز استان ازاربیجان شرقی، در ارتفاع حدود 4485 فوت (1367 متر) از سطح دریا در منتهی الیه شمال غربی کشور قرار دارد. آب و هوا قاره ای است: در تابستان گرم و خشک و در زمستان به شدت سرد. این شهر در دره ای قرار دارد که از سه طرف توسط تپه ها احاطه شده است. در یک منطقه زلزله است که در معرض تکان های مکرر و شدید است.

گفته می شود نام تبریز از تپ ریز («جریان گرما») گرفته شده است که از چشمه های آب گرم فراوان در این منطقه گرفته شده است. تبریز که غزه نیز نامیده می شود، پایتخت آتروپاتن بود که به نام آتروپاتس، یکی از ژنرال های اسکندر مقدونی نامگذاری شده است. این بنا در سال 791 پس از میلاد پس از ویران شدن در اثر زلزله بازسازی شد. بلایای مشابه در سالهای 858، 1041، 1721، 1780 و 1927 رخ داد. تبریز پایتخت ایل خان محمود غازان مغول (1295-1304) و جانشین وی شد. در سال 1392 توسط تیمور (تامورلنگ)، فاتح ترک تسخیر شد و چند دهه بعد ترکمنان قره کویونلو، تبریز را پایتخت خود کردند. تحت حکومت آنها مسجد آبی شهر ساخته شد. تبریز در زمان سلسله صفوی تا سال 1548 که شاه طحماس اول پایتخت خود را به سمت غرب به قزوین منتقل کرد، وضعیت اداری خود را حفظ کرد. در طول 200 سال بعد، تبریز چندین بار بین ایران و ترکیه دست به دست شد.

روسها آن را در سال 1826 اشغال کردند و باب، بنیانگذار مذهب بابیت، یک فرقه اسلامی و پیشرو بهائیت، همراه با هزاران نفر از پیروانش در دهه 1850 در اینجا اعدام شد. در سال 1908 تبریز مرکز جنبش ملی گرایی شد. در طول جنگ جهانی اول، نیروهای ترک و سپس شوروی به طور موقت تبریز را اشغال کردند. این شهر دوباره در جنگ جهانی دوم اشغال شد، این بار توسط نیروهای متفقین که از مسیرهای تدارکاتی نظامی که از ایران و اتحاد جماهیر شوروی عبور می کرد محافظت می کردند. اگرچه همه طرف ها پس از جنگ موافقت کرده بودند که عقب نشینی کنند، اتحاد جماهیر شوروی حضور خود را افزایش داد و به یک جنبش جدایی طلب کمک کرد تا یک منطقه خودمختار در آذربایجان ایجاد کند که تبریز به عنوان پایتخت آن بود. ایران و اتحاد جماهیر شوروی در مارس 1946 به توافقی رسیدند که بر اساس آن خواستار خروج نیروهای شوروی در ازای ایجاد یک شرکت سهامی نفت شد. این شهر تا قرن بیست و یکم همچنان نقش مهمی در سیاست ایران داشت.

تبریز دارای چندین بنای باستانی قابل توجه است. مسجد کبود، یا مسجد کبود (1465–1466)، از دیرباز به دلیل شکوه و جلال تزئینات کاشی‌کاری آبی شهرت داشته است. ارگ یا ارک که قبل از سال 1322 در محل مسجدی فروریخته ساخته شده است به دلیل سادگی، وسعت و وضعیت عالی آجرکاری آن قابل توجه است. همچنین بقایای مقبره 12 ضلعی محمود غازان، فرمانروای سلسله مغول در ایران، قابل توجه است.

 

مدرن شدن تبریز از زمان جنگ جهانی دوم، با تعریض خیابان‌ها، احداث ساختمان‌ها و محوطه سازی باغ‌های عمومی با فواره‌ها و استخرها سرعت بیشتری گرفت. ساختمان‌های جدیدتر شهر شامل ایستگاه راه‌آهن و دانشگاه تبریز (1946) است. درست خارج از شهر یک استراحتگاه تابستانی است. تبریز از اهمیت تجاری برخوردار است و عمده محصولات آن شامل فرش، منسوجات، سیمان، ماشین آلات کشاورزی، موتورسیکلت و لوازم خانگی است. این شهر از طریق راه آهن با تهران و با مناطقی در شمال مرتبط است و دارای یک فرودگاه است. ترکیدن. (2006) 1,398,060.

 

تور مشهد از تبریز همه روزه انجام میگیرد . مشهد به تبریز هم انجام میگیرد .